12 rzeczy, których ci nie mówi, ale i tak chce, żebyś wiedział
Żadna kobieta nie jest idealna nawet tysiąc razy. Mamy straszne błędy, a niektórzy bardziej niż inni. Od nie patrzenia w określony sposób do odczuwania wszelkiego rodzaju uczuć i nie wiedząc, co z tym zrobić - lista błędów nigdy się nie kończy. Ale wiesz, co to jest wielka część? Nikt nie jest doskonały i każdy ma wady. A to sprawia, że jesteśmy - mężczyźni i kobiety - w pewnym sensie podobni. Ale to chyba jedyne podobieństwo między nami, biorąc pod uwagę, że w związku, a nawet przyjaźni, czy na jakimkolwiek statku, najczęściej różnice tworzą więcej miejsca na wątpliwości niż cokolwiek innego. I że czujemy pewne rzeczy, których jeszcze nie wiemy, jak nazwać. To nie jest miłość. To jest podobieństwo. To uczucie. Nazywa się to byciem przyciąganym.
Oto, co ona chce, żebyś wiedział…
Za każdym razem, gdy pytasz ją, dlaczego cię lubi, to za każdym razem, gdy nigdy nie otrzyma konkretnej odpowiedzi. Dlaczego? Ponieważ, powodem, dla którego cię lubi, jest to, że po prostu to lubi. Nie ma rymu ani powodu, dla którego zakochujemy się w kimś, przyciągamy do kogoś lub decydujemy się z nim zostać, zwłaszcza jeśli chodzi o to, jak się czujemy. Po prostu przychodzą uczucia, nie widzą uprzedzeń, nie widzą powodu. Lubi cię tylko dlatego.
Za każdym razem, gdy jest wokół ciebie, czuje, że jest tam, gdzie należy, tam, gdzie powinna. Po tym możesz toczyć wszystkie walki na świecie, możesz mieć wszystkie ciosy, jakie tylko zechcesz, ona może uciec, wystrzelić lub po prostu wyłapać, wiedząc, że wróci do ciebie, prędzej czy później. Dlaczego? Ponieważ nie widzi innego miejsca, w którym mogłaby pójść lub być. Wydaje się rozsądne, żeby postąpiła tak po prostu, nie pytając dlaczego, ponieważ jest tylko tyle powodów. To tak, jakby kręciła się wokół ciebie. Możesz być kim chcesz i nie będzie to miało znaczenia. To jak pszczoła przyciągnięta do kwiatu, ćma przyciągnięta do płomienia.
Za każdym razem, gdy wyrażasz pogardę, rozczarowanie lub konsternację, ona trochę boli. Może to w ogóle nie mieć z nią nic wspólnego lub może mieć z nią wszystko. To nie ma znaczenia. W tym momencie liczy się tylko to, że widzi, jak czujesz się przygnębiony i smutny. I w tym momencie wszystko, co naprawdę chce zrobić, to po prostu być przy tobie i robić wszystko, czego możesz potrzebować - przynieść ci szklankę wody, przytulić cię, porozmawiać o jakiejś przypadkowej rzeczy, która może nawet nie łączyć się z niczym. na wypadek, gdyby to odciągnęło twój umysł od myśli. Za każdym razem, gdy widzi cię nisko, chce cię podnieść, nawet jeśli upadnie, robiąc to.
Za każdym razem, gdy się zdystansujesz, trochę się boi. Ona również odczuwa potrzebę cofnięcia się o krok tylko dlatego, że się boi. Widzisz, ona nie jest pewna ludzi, którymi zawsze była. I nie chce już krzywdzić, a przy okazji też cię skrzywdzić. Więc za każdym razem, gdy trochę się oddalasz, ona się trochę cofa. Ale nie dzieje się tak dlatego, że jest słaba lub nie jest pewna swoich uczuć, ponieważ wie, że nie kontrolujemy tego, jak wszystko działa lub nie działa, i dlatego, że często jesteśmy dwukrotnie ugryzieni, dwukrotnie nieśmiali.
Za każdym razem, gdy jej mówisz, że nie rozumie, wrzeszczy na ciebie od wewnątrz, próbując pokazać ci, w najlepszy możliwy sposób, że naprawdę rozumie. Jasne, nie wydaje się, żeby tak było przez większość czasu. Ale to tylko dlatego, że fakty przeważają nad zrozumieniem w szerszej perspektywie. Tylko dlatego, że ktoś walczy lub pyta cię o coś, nie oznacza, że nie rozumieją. To po prostu jej sposób na sprawdzenie, czy istnieje, w ogóle w inny sposób.
Za każdym razem, gdy ją pytasz, trochę płacze. Wszystko, co stara się zrobić, to mieć absolutną jasność co do swoich uczuć do ciebie. I wszystko, co kiedykolwiek robi, to pozostawianie wątpliwości. Nie tego chce. I nie przestanie próbować przekazać ci swojego punktu, ale nie oceniaj jej, jeśli słowa ją zawiodą, ponieważ tak naprawdę nie wie, jak najlepiej wyrazić swoje najprawdziwsze uczucia, nie wiedząc, że nie zostanie zraniona długi bieg. Najtrudniejszą rzeczą do zrobienia jest odsłonięcie się przed kimś. To tak, jakby pokazywać komuś otwartą ranę w nadziei, że nie będzie jej szturchać.
Za każdym razem, gdy na nią patrzysz, zastanawia się, o czym myślisz. Myślisz o niej? Czy myślisz o tym, co ci się w niej podoba, a czego nie? Osądzasz ją? Obserwujesz ją? Próbujesz zobaczyć, jaki ruch zrobi dalej? To sprawia, że jest przytomna. To sprawia, że się wierci, sprawia, że jest nieśmiała i chce odwrócić wzrok. Ale jednocześnie sprawia, że chce na ciebie spojrzeć i spróbować zrozumieć, dlaczego na nią patrzysz.
Za każdym razem, gdy cię widzi, odkrywa znaczenie, którego tak bardzo szukała. Od pierwszego razu, gdy cię ujrzała, było to jak głębsze poczucie czegoś, czego nie potrafiła wskazać palcem. On tam był przez cały czas. Zastanawia się, o co ci chodzi, zauważa, jak chodzisz, jak wyglądasz, jak się zachowujesz, gdy nikt cię nie zauważa. Za każdym razem, gdy cię widzi, nie śpi.
Za każdym razem, gdy jej odmawiasz, zastanawia się, jaki błąd popełniła. Jeśli powiedziała coś, co cię zdenerwowała, jeśli w ogóle nic nie powiedziała. Za każdym razem bierze to do siebie. Ponieważ to nie tylko ktokolwiek inny ją odrzuca, to ty. I znaczysz dla niej o wiele więcej niż ktokolwiek inny, włączając w to jej własne ja.
Za każdym razem, gdy ją dotykasz - świadomie lub nieświadomie - jest czujna. Staje się wrażliwa na ciebie, uważna na ciebie. Zaczyna się uczyć, co czujesz, jakbyś podświadomie go zapamiętała. I za każdym razem, gdy jesteś w pobliżu, ona albo chce, albo nie chce być dotykana przez ciebie, ponieważ sprawi, że poczuje coś innego, czego nie może w pełni opisać.
Za każdym razem, gdy jej coś mówisz, zostaje to wyryte w jej umyśle nie po to, żeby mogła to sobie przypomnieć i zapytać, co to znaczy… chociaż czasami to też. Ale ponieważ jej mózg wydaje się myśleć, że każde słowo wychodzące z twoich ust jest w jakiś sposób ważne dla jego funkcjonowania. To tak, jakby jej mózg zdecydował bez jej zgody, że twoje słowa są niezbędne dla jego zdrowia i dobrego samopoczucia.
Za każdym razem, gdy jesteś z nią, nie może oprzeć się wrażeniu, że w jakiś sposób tak miało być. I chociaż bardzo się stara, nie może pozbyć się tego uczucia. Nie wie, co się z tym stanie. Nie wie, czy to się zmieni, czy nie. Ale ufa wrodzonemu uczuciu, którego nigdy wcześniej nie odczuwała, nie dlatego, że jest impulsywne, ale dlatego, że jest czyste i pewne przeznaczenia, którego nie może jeszcze zrozumieć.
I tak za każdym razem, gdy nic nie mówi lub mówi wszystkie złe rzeczy, wiedz, że to nie dlatego, że nie czuje tego samego, ale tylko dlatego, że jest trochę zdenerwowana tym, co mógłbyś pomyśleć, gdyby była powiedzieć dokładnie, co czuła. To dlatego, że nie ma pojęcia o obecnej sytuacji, po prostu dlatego, że nigdy wcześniej tu nie była. Wiedz, że w najgłębszym zakątku jej duszy jest właśnie tam, gdzie powinna być i może nie mieć słów, żeby ci to powiedzieć, ale to nie znaczy, że to nieprawda.
Co o tym myślisz?
Rozpocznij rozmowę, a nie ogień. Napisz z życzliwością.
Wyślij komentarz
