3 możliwe do odniesienia lekcje z „Fight Club”, które są istotne nawet 20 lat po jego wydaniu
Jeśli sprowadzisz film do jego podstawowych części, to tak naprawdę jest to mariaż dwóch rzeczy - dźwięku i grafiki, z których obie są widoczne z boku.
Nie jest tajemnicą, że David Fincher jest dumnym mistrzem ich wszystkich - tytuł zasłużony po jego komercyjnej porażce i absolutnym kultowym sukcesie jako reżysera Chucka Palhanuika Podziemny krąg .
Zgadza się. Zagłębimy się w to, o czym nie powinniśmy rozmawiać. Poprzez swój komentarz do wszystkiego, od wyniszczonych mężczyzn XXI wieku po współczesną pułapkę kultury konsumpcyjnej, filmowi udało się uchwycić etos i ducha amerykańskiej miejskiej rasy szczurów sprzed 11 września.
Jednak po 20 latach mamy ciekawy punkt widzenia, aby ponownie przyjrzeć się niektórym z najlepszych scen Finchera, zwłaszcza biorąc pod uwagę, jak temat ewoluował w czasie - więc oto cztery z najbardziej ikonicznych tematów filmu i jak powinniśmy na nie spojrzeć dzisiaj.
Bezsenność i konsumpcjonizm
(Na początek nie zamawiamy już mebli z katalogów).
Najbardziej jawnym i oczywistym tematem w Fight Club jest, no cóż, jawny konsumpcjonizm i kapitalizm. Narrator (Edward Norton) staje się więźniem własnego życia - bez względu na to, gdzie jest i co robi, bezmyślnie wpatrując się w nicość.
W pewnym momencie Narrator mówi nam, że „kiedy masz bezsenność, nigdy tak naprawdę nie śpisz i nigdy tak naprawdę nie jesteś obudzony”, odzwierciedlając bardzo powszechne poczucie półświadomości, którego doświadczają dziś przeciętni ludzie.
Kiedy to mówi, kamera przesuwa się, by odsłonić go bezmyślnie wpatrującego się w reklamę dla łysiejących mężczyzn, co jest niezwykłe, biorąc pod uwagę dość pełną głowę 30-letniego Edwarda Nortona. Fakt, że jest przez to tak sparaliżowany, sugeruje, że jest nie tylko półprzytomny z powodu braku snu, ale także zjada go kultura konsumpcyjna.
Jest to jeszcze bardziej rozpowszechnione, gdy weźmie się pod uwagę, jak daleko oddalił się od świata i swojego ponurego życia - dokładnie tej przestrzeni, której potrzebował Tyler Durden, aby wkraść się do istnienia. Brak snu i sen zastąpiony niekończącą się paradą reklam - znajdziesz go nawet tutaj, czytając ten artykuł. Stąd nie ma wyjścia.
ślady królika na śniegu
Kiedy życie staje się przewidywalne
Chociaż możesz założyć, że termin „racjonalizm” jest po prostu poleganiem na logice i rozumowaniu, odnosi się on również do koncepcji socjologicznej - zastąpienia tradycji, wartości i emocji jako społecznych czynników motywujących koncepcjami opartymi na logice, takimi jak efektywność i produktywność.
W dzisiejszych czasach nie da się tego uniknąć - firmowy żargon e-mailowy i nowoczesna reklama wyblakły z życia prawie wszystkich. W opowieści narratora wszystko w jego życiu jest produkowane masowo i niezwykle przewidywalne - aż do koloru krawata jego szefa.
Po tym, jak narrator wysadza własne mieszkanie (tłumiąc wspomnienia) i pije z Tylerem drinka, staje twarzą w twarz z tym problemem.
Odpowiedź Tylera? Rzeczy, które posiadasz, kończą się posiadaniem Ciebie.
Pamiętaj, Palhanuik napisał to gówno na wieki przed pierwszymi iPhone'ami - chociaż Fincher zrobił szybki w Starbucks. Jeśli ponownie oglądasz ten film, spróbuj znaleźć wszystkie kubki Starbucks, które umieścił w tym filmie - jest prawie jeden na każdą scenę.
Jak rodzi się toksyczna męskość
Cel, stwierdzenie i ogólna idea Tylera Durdena są całkiem jasne dla publiczności, gdy już sam Fight Club jest już ustanowiony - chce on przedstawić konsumpcjonizm jako upadek męskości.
Niektóre z nich są jasne od samego początku, gdzie Narrator jest przedstawiony jako doskonały przykład wyniszczonego mężczyzny. Czuje się zdegradowany przez swoją pracę, jest słaby psychicznie i chodzi do grup wsparcia, aby przytulać nieznajomych i płakać - według Tylera nie jest to dokładnie przykład szczytowej męskości.
Podczas gdy grupa opowiada historie o tym, jak została zdradzona i odrzucona na bok, poznajemy Boba, przedstawionego nam w słynnej scenie z „suczkimi cyckami”. Bob, niegdyś kulturysta, dosłownie iw przenośni traci jądra z powodu raka jąder, wraz z rozwojem rzekomych piersi z powodu terapii hormonalnej. Wraz z męskością traci rodzinę, karierę, aw rezultacie poczucie człowieczeństwa.
Ci mężczyźni szukają odpowiedzi, uciekając się do czegoś, czego nigdy nie są w stanie zrobić w swoim niezadowalającym życiu codziennym - sięgając po jedną skrajność męskości, będąc naprawdę, naprawdę gwałtownym.
Podczas gdy Tyler wyśmiewa świat masowo produkowanej męskości, sprzedaje im inny, bardziej instynktowny rodzaj męskości - taki, który zmienia ich niemal natychmiast. Jednak na tym nie kończy się echo kastracji.
W trakcie trwania filmu Tyler ujawnia Projekt Feniks - plan przygotowany, aby zburzyć konsumpcjonistyczną naturę współczesnego społeczeństwa. To tutaj widzimy, jak sprawy zataczają koło - jak mężczyźni znaleźli znaczenie w Fight Club, Project Mayhem po prostu je im odbiera - tym razem zmieniając ich w identycznych, bezimiennych żołnierzy, którzy chcą słuchać nie swoich szefów, ale Tylera Durdena.
(Uwaga: powyższy klip zawiera narrację bezpośrednio z powieści).
Kastracja jest jeszcze bardziej oczywista, gdy spojrzysz na karę Projektu Feniks za zakłócanie planu - po prostu kastrację.
Z perspektywy czasu był to film, który miał pozostać na zawsze w latach 90. To była zwykła komercyjna porażka podczas premiery i wkracza na niebezpieczny grunt, gdy mówimy o współczesnym przedstawianiu mężczyzn i przemocy w kinie. Rzeczy nie osiągają jednak statusu kultowego za nic i pomimo każdego ponownego obejrzenia i ponownego przeczytania tej historii ... jest coś w krwi, pocie i skłonności do chaosu, co rezonuje z każdym mężczyzną, który siedział w boksie i myślał o tych słowach:
najlepszy sposób na pozbycie się alkoholu z tchu
Co o tym myślisz?
Rozpocznij rozmowę, a nie ogień. Napisz z życzliwością.
Wyślij komentarz
