Od trylogii „Mroczny rycerz” do „Ojca chrzestnego”, 21 najlepszych ścieżek filmowych wszechczasów
Był rok 2006.
Kiedy siedziałem, pisząc końcowe egzaminy do klasy VI, na papierze pojawiło się następujące pytanie:
Muzyka to język, który przekracza wszelkie granice. Opracować.
Przygotowany już na takie pytanie (po tym, jak nasz nauczyciel wywiercił nam uszy), zacząłem wypisywać dobrze sformułowaną odpowiedź, nad którą się w ciągu ostatnich kilku dni.
W wieku 11 lat trudno jest pojąć głębię wymownych słów Williama Wordswortha, definiujących piosenkę, którą usłyszał, jak dziewica śpiewała melodyjnym głosem w języku, którego nie rozumiał.
Być może podobnie jak pan Wordsworth, który nie potrafił rozszyfrować piosenki z „The Solitary Reaper”, moja wersja z 2006 roku również nie była w stanie pojąć złożoności muzyki.
Trzynaście lat później mogę powiedzieć, że zrozumiałem prawdziwe znaczenie pytania.
Muzyka jest wszędzie, wystarczy serce, aby ją odebrać:
Świergot ptaków, gwar rynku, programy telewizyjne, filmy, brzęk statków, rytmiczne brzęczenie zegara, delikatne bicie serca.
Dowiedziałem się, że moim ulubionym rodzajem muzyki jest ta, w której można się zapomnieć, jak partytura filmu, eteryczna symfonia orkiestrowa, która przenosi cię do miejsca, w którym możesz zacząć wyobrażać sobie muzykę.
Ty i muzyka stajesz się jednym, nuty wydają się materializować przed tobą, uzdrawiają cię. Zapomniano o kakofonii świata.
Te partytury mają fascynujący urok. Nie są one jedynie twórcami motywów do filmu.
Muzyka filmowa jest przykładem i uwydatnia ważne momenty z życia bohatera, czy to Batman zakładający swój garnitur po raz pierwszy, czy Nina w końcu zmieniająca się w Czarnego Łabędzia, czy Rose znajdująca miłość z Jackiem, czy Frodo pokonujący Golluma raz na zawsze.
Tak więc, specjalnie dla Ciebie, oto lista 21 najlepszych partytur filmowych wszechczasów:
1. Trylogia Mrocznego Rycerza (2005-2012):
Fakt, że Hans Zimmer jest par excellence muzycznym cudem, nie jest tajemnicą.
A to, że jego muzyka do filmów jest niebiańska, jest tak banalnym szczegółem, jak powiedzmy: Słońce wschodzi na Wschodzie.
Dzięki gotyckim podtekstom Mr Zimmer wraz z Jamesem Newtonem Howardem ożywają Batmana w naszych umysłach dzięki intensywnej ścieżce dźwiękowej trzech filmów, w tym ponownym wyobrażeniu Batmana jako antybohatera przez Christophera Nolana, z udziałem Christiana Bale'a. (Święta Trójca Filmów: Nolan, Bale i Zimmer).
Muzyka została skomponowana w taki sposób, że łączy Cię z Batmanem jak nigdy dotąd. Muzyka, która ucieleśnia konflikt, przed którym stoi Bruce, dylemat Batmana i wybory, których musi dokonać. Jej słuchanie odbija się echem w niezwykle silnej emocji.
Czy to nadchodzi burza, z jej groźnym, złowieszczym tonem. Albo niesamowity Why So Serious ?. Potężny wzrost, który budzi część twojej duszy.
naturalne koktajle zastępujące posiłek na odchudzanie
Nie zapomnij o Pieśni Bane'a. Gęsia Skórka!
Partytura, która będzie Cię prześladować nawet po zakończeniu oglądania filmów. I to jest błyskotliwość Hansa Zimmera.
2. Rozważna i romantyczna (1995):
Poza tym, że sam w sobie jest cudownym filmem, to napisane przez Emmę Thompson arcydzieło powieści Jane Austen, w reżyserii Ang Lee, szczycącej się niezwykle utalentowaną obsadą, ma jedną z najbardziej uduchowionych partytur wszechczasów.
Geniusz Patricka Doyle'a przebija przez melodyjną symfonię całej ścieżki dźwiękowej, angażując widza (i słuchacza) do odniesienia się do zmagań bohaterów, czy to utraconej miłości Marianne (Miss Grey), czy jej dojrzewania (Weep You No More Sad / The Dreame) lub oczekiwanie na spotkanie z jej konkurentem (pan Willoughby) lub spacery Elinor po ogrodach z Edwardem (Ulubieniec mojego ojca).
Nominowany do Oscara w kategorii Najlepsza oryginalna ścieżka dźwiękowa, nie ma wątpliwości, że zasługuje na pochwałę, ponieważ zmienia się z marzycielskiej fantazji w łagodną elegię, w bardziej poważną wersję w miarę postępu filmu, jest pięknie nie do opisania.
Dzięki klasycznej bazie muzyka przenosi Cię na wieś w Anglii, podczas gdy Elinor i Marianne poruszają się po okrucieństwach elitarnego angielskiego życia towarzyskiego.
3. Sok z żuka (1988):
Dziwny, niesamowity i idealny do głupiego filmu z ekscentrycznymi postaciami. Z Timem Burtonem jako reżyserem wiesz, że to będzie szalona przejażdżka. Dodajmy do tego muzycznego geniusza Danny'ego Elfmana i jest to najlepsze z obu światów.
Dziwaczny, z klimatem calypso, który doskonale odwzorowuje szaleństwo na ekranie, sprawi, że zatańczysz do jego kapryśnej melodii!
4. Titanic (1997):
Ponieważ nasze „serca będą trwać” aż do wieczności!
Uosobienie romansu, ścieżka dźwiękowa magnum opus Jamesa Camerona autorstwa legendarnego kompozytora Jamesa Hornera jest powodem, dla którego „Titanic” sprawia, że wierzysz w miłość. Oparta na miękkich strunach, skrzypcach i fortepianie partytura ma eteryczne piękno.
Wspaniała ścieżka dźwiękowa, która sprawia, że czujesz się jak w niebie, czy to romantyczna Rose, która gra, gdy Jack widzi Rose po raz pierwszy (i wszystkie motywy przewodnie), podróżnicze wibracje z Never An Absolution, czy podnoszące na duchu nuty Southampton.
W miarę jak historia posuwa się naprzód, uczucie zdumienia i radości partytury jest przerywane przez mroczną Śmierć Titanica, smutną pieśń żałobną, gdy statek spotyka swój niebezpieczny los.
Moje serce zawsze pęka, gdy orkiestra gra bliżej mojego Boga do ciebie, podczas gdy lider zespołu, Wallace Hartley, odważnie gra, cały czas wiedząc, co nas czeka.
Nie wspominając o My Heart Will Go On Céline Dion, która była hymnem miłosnym od czasu premiery filmu.
5. Trylogia Władca Pierścieni (2001-2003):
Tylko jedno słowo: wspaniale!
Naprawdę fantastyczna ścieżka dźwiękowa autorstwa kompozytora muzycznego, Howarda Shore'a, który stworzył partyturę tak genialną dla wszystkich trzech filmów, że trudno ją porównać z innym.
Muzyka jest uosobieniem fantazji, istnieje około 100 specjalnie spreparowanych motywów przewodnich, które ciągle zmieniają się w intonacji i tempie.
Jeszcze bardziej fascynujące jest to, że każdy temat odpowiada określonej kulturze Śródziemia, po prostu pomyśl o tym!
Z ponad czterema latami dyrygowania, pisania, komponowania i orkiestracji, ta skomplikowana, obszerna ścieżka dźwiękowa jest pracą ukochanego dziecka Shore'a z muzyką. Co więcej, jest to jedna z najlepszych partytur wszechczasów pod względem długości, między innymi solistów, instrumentacji.
Dzięki operowemu brzmieniu i przestarzałemu odczuciu słuchanie partytury jest sam w sobie pobłażaniem.
Inną fascynującą rzeczą w partyturze jest jej niuans: nie tylko odzwierciedla scenę, nie tylko sugeruje nastrój, ale także opowiada historię, opowiada dramat, który tkwi w scenie.
Jeśli to nie jest błyskotliwość kreatywności, nie mam tego, co jest!
6. Śniadanie u Tiffany'ego (1961):
Jeśli nie była wystarczająco znana ze swojej kultowej mody, dzięki uprzejmości Holly Golightly Audrey Hepburn, muzyka jest kolejnym piórem w czapce tego pięknego, pięknego filmu.
Melodyjna partytura Henry'ego Manciniego to romantyczna ekstrawagancja, która sprawia, że zakochujesz się w niej, gdy tylko ją usłyszysz. Moim osobistym faworytem jest Moon River (z tekstami autorstwa Johnny'ego Mercera), zwłaszcza ta, którą Audrey Hepburn nuci siedząc na balkonie.
Początkowa scena, w której gra instrumentalna Moon River, sprawia, że czujesz dziwną mieszankę emocji, gdy Holly wychodzi z taksówki z kawą i duńczykiem. (Wszyscy witajcie Blake Edwards!)
Z tęsknotą patrząc na naszyjnik wystawiony na wystawie sklepu Tiffany, leniwie przeżuwając duński, Holly Golightly oznacza, że wszyscy rozważamy nasze pragnienia.
7. Gwiezdne wojny: część IV: Nowa nadzieja (1977):
Ikonowy!
Kto nie słyszał tej legendarnej partytury? Partytura, która dosłownie daje nową nadzieję.
Arcydzieło George'a Lucasa, napisane przez kompozytora Johna Williamsa, to film, który jest synonimem rewolucji science fiction w kinie. Ale jego motyw muzyczny jest tak samo fantastyczny jak film, a dźwięk, który napełnia nostalgią i nadzieją.
8. Gladiator (2000):
Klasyczny film Ridleya Scotta ma niezwykle mocną ścieżkę dźwiękową, która sprawia, że czujesz się, jakbyś wkroczył w akcję rzymskiego Koloseum.
Kolejna z kreacji Hansa Zimmera, z wokalem Lisy Gerrard, muzyka uosabia zmagania Maximusa. Muzyka jest przesiąknięta heroizmem, a partytura ukazuje mężne wysiłki Maximusa, który walczy jako gladiator w starożytnym Rzymie.
Elizjum ma przenikliwe uczucie, które dotyka twojego serca w bardzo osobisty sposób.
9. Lawrence z Arabii (1962):
Epicki film z udziałem Petera O'Toole'a, w reżyserii Davida Leana, oparty na jednym z przełomowych w historii, T.E. Lawrence.
Główny motyw ma w sobie mistyczny wymiar, będący mieszanką arabskiej muzyki nocnej, zachodnich klimatów i muzyki militarnej. Muzyczny geniusz Maurice'a Jarre'a jaśnieje w całej partyturze.
To sprawia, że czujesz, że podróżowałeś po piaszczystych pustyniach Bliskiego Wschodu, możesz wyobrazić sobie wydmy, wielbłądy, karawany. Zasadniczo odzwierciedla fabułę filmu: konflikt między Turkami osmańskimi a koczowniczymi plemionami arabskimi (kierowany przez T.E. Lawrence), który doprowadził do wojny partyzanckiej podczas I wojny światowej.
Muzyka jest nie tylko świetna do usłyszenia, z jej głośnym dudniącym dźwiękiem, ale jest również atrakcyjna wizualnie i idealnie komponuje się ze sceną na ekranie: toczącym się ruchem karawan w spokojnym tempie, ciągniętych przez wielbłądy, wzdłuż pustyni . Podstawowa linia basu tylko wzmacnia efekt. Muzyka tamburynowa w częściach powtórek partytury dodaje egzotycznego uroku Bliskiego Wschodu.
10. Powrót do przyszłości (1985):
Jeden z najbardziej kultowych filmów science-fiction wszechczasów skupiający się na podróżach w czasie, główny motyw „Powrót do przyszłości” przypomina pełen przygód, futurystyczny klimat.
Wyreżyserowany przez Roberta Zemeckisa `` Powrót do przyszłości '' to jeden z najsłynniejszych filmów lat 80., będący drugim z wielu kolaboracji Roberta Zemeckisa i Alana Silvestriego (który stał się jednym z najwybitniejszych kompozytorów tamtej epoki). ).
Fanfara jest prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalnym motywem filmowym, w dodatku w odpowiedniej ilości heroicznej i ekscentrycznej! Ponadto ścieżka dźwiękowa zawiera perełki, takie jak The Power of Love (autorstwa Huey Lewis and the News) i Johnny B. Goode (autorstwa Chucka Berry'ego), które same w sobie są piosenkami wyznaczającymi trendy!
Wszyscy na pokład The DeLorean!
11. Ojciec chrzestny (1972):
Wszystko w „Ojcu chrzestnym” jest epickie: powieść, filmy i muzyka.
Ukoronowanie Francisa Forda Coppoli przypadło włoskiemu kompozytorowi Nino Rocie, który jest odpowiedzialny za legendarny „The Godfather Waltz”.
Czerpiąc z wcześniej napisanego filmu „Fortunella”, Nino podniósł włoski klimat muzyki w „Ojcu chrzestnym”, uchwycił nieszczęście bohaterów, wywołując w ten sposób tragiczny klimat w partyturze.
„The Godfather Waltz” i „Love Theme from The Godfather” są świadectwem wcześniejszego faktu i pomysłowości muzycznej zręczności Nino Roty. „The Pickup” oddaje gangsterski motyw filmu z jego skocznym, złowieszczym charakterem.
12. Harry Potter (Pierwsze trzy filmy) (2001-2004):
Magiczne, tajemnicze i nawiedzające.
Podróż w przeszłość z tym klejnotem partytury, skomponowanym przez Johna Williamsa.
„Hedwig's Theme” zawsze wyciska łzy, a jego żałosne nuty wyrażają emocje samotności Harry'ego, która powoli zmienia się w wesołą, podnoszącą na duchu melodię, będącą echem wejścia Harry'ego do czarodziejskiego świata.
Czy będę płakać, kiedy to usłyszę? Zawsze.
13. Avengers: Endgame (2019):
Dość nowy film na liście, ale uznany za waleczność Alana Silvestriego jako kompozytora, który potrafi władać magią batutą dyrygenta (jego osobisty Mjölnir, jeśli wolisz), ścieżka dźwiękowa tego filmu przewyższyła jego poprzedników, zachowując nienaruszoną nostalgię.
Zamaszysta, mocna i intensywna muzyka nadaje doskonały ton finałowi serii Avengers. Czy to sekwencja wojenna, Kapitan Ameryka w końcu podnoszący Mjölnir, wygląd pozostawionych bohaterów (Portale), czy ostatni Snap (Prawdziwy Bohater), wynik bez wysiłku przyciąga cię.
`` Cokolwiek to zabiera '' dotyka cię w sposób, którego nie mogłeś sobie wyobrazić, sprawiając, że czujesz nostalgię na temat poświęceń wszystkich Avengersów, aby tu dotrzeć.
Moim ulubionym jest jazzowy „It's Been A Long, Long Time” Harry'ego Jamesa (śpiewany przez Kitty Kallen), który gra, gdy film dobiega końca. Taki piękny sposób na pożegnanie! I taki satysfakcjonujący obraz, który mu towarzyszy!
14. Requiem for a Dream (2000):
Trippy film z niesamowicie niesamowitą ścieżką dźwiękową, która sprawia, że tracisz zmysły (w dobry sposób!).
Niekonwencjonalny film Darrena Aronofsky'ego o niespełnionych ludzkich pragnieniach jest bardziej interesujący dzięki motywowi, który napisał Clint Mansell, ostentacyjnie wykorzystując w większości przypadków Lux Aeterna György'ego Ligetiego.
Wynik jest złowieszczy, nieco ponury (jakość filmów Aronofsky'ego) i celowo surowy. Muzyka odgrywa ważną rolę w życiu bohaterów, odzwierciedlając ich pragnienia i nałogi oraz stopień, w jakim na to pójdą.
15. 2001: Odyseja kosmiczna (1968):
Kolejny przełomowy film science-fiction, wyreżyserowany przez ekscentrycznego geniusza Stanleya Kubricka, który (nie) słynnie złomował całą muzykę stworzoną przez Alexa Northa do filmu (bez informowania go o tym), został oceniony w całości przez muzykę klasyczną.
Stanley Kubrick zdecydował się na legendarne utwory klasyczne: wiersz Richarda Straussa `` Również Sprach Zarathustra '', walc The Blue Danube Johanna Straussa II i Lux Aeterna György Ligetiego, które od tego czasu stały się synonimem filmu w taki sposób, że nie sposób pomyśleć o 2001 roku bez gry The Blue Danube w myślach.
Powodem tego było to, że chciał, aby jego film był bardziej słuchowym doświadczeniem zmysłowym, nie polegał na dialogach ani wskazówkach werbalnych, a tym samym wykorzystywał wielkie, majestatyczne, uduchowione kompozycje z klasycznej przeszłości muzyki.
Nie trzeba dodawać, że ta osobliwa decyzja okazała się dobra dla filmu.
co to jest sukienka typu skort
16. E.T. Pozaziemskie (1982):
John Williams ponownie zapisuje muzykę (gra słów bez zamiaru) z muzyką do tego uroczego filmu w reżyserii Stevena Spielberga.
Ujmuje esencję dzieciństwa: niewinność, zachwyt, dociekliwość w każdym z nas w tym wieku. Ma emocjonalny charakter, który uderza zarówno w starych, jak i młodych, rozpalając dawno zapomniane wspomnienia.
Najlepszą częścią wyniku musi być latający rower (Latanie)! Radość, zdumienie i zabawa wtoczyły się w muzykę.
A muzyka pożegnalna wywołuje łzy. Każdy. Pojedynczy. Czas.
E. T. Telefon do domu! Bardziej jak E.T. Nie dzwoń do domu!
17. Przeminęło z wiatrem (1939):
Perypetie Scarlett O'Hary znajdują odzwierciedlenie w muzyce filmu. Skomponowana przez Maxa Steinera, jednego z największych kompozytorów Złotego Wieku Kina, jest wystarczająco bolesna, a jednocześnie majestatyczna sama w sobie.
Partytura ma zasadnicze znaczenie dla nakreślenia rozwoju postaci, wyróżniającej cechy pracy pana Steinera.
Już ich tak nie robią! Bo szczerze, moja droga, oni mają to gdzieś! o muzyce.
18. Lista Schindlera (1993):
Skomponowana i pod dyrekcją Johna Williamsa (tak utalentowany ludzki skarb), będąca kolejnym owocem współpracy ze Stevenem Spielbergiem, muzyka Schindler List jest przejmującym przeżyciem.
Smutny i melancholijny, wyraża głęboki niepokój i straszne nieszczęście Krakowa.
19. Park Jurajski (1993):
Utwór, który stał się równoznaczny ze szczytem lat 90. i dinozaurami, skomponowany przez Johna Williamsa (znowu!), To uczta dla uszu.
Partytura zawiera cud zobaczenia czegoś tak niezwykłego, że nie można tego pojąć przez główny temat, a następnie zdumienie i zaskoczenie w Podróży na wyspę i uchwycenie zagrożenia, gdy park staje się zbuntowany, wraz z resztą partytury.
20. Różowa Pantera (1963):
Henry Mancini w zabawny sposób uwalnia swój muzyczny geniusz poprzez The Pink Panther (kolejne arcydzieło Blake'a Edwardsa).
Wątpliwy, kreskówkowy motyw z filmu jest prawdopodobnie tak sławny jak Taj Mahal i najbardziej nadużywany w filmach, które chcą przedstawić komiczne śledztwo.
Temat zawiera saksofon tenorowy, który z biegiem czasu stał się jego najbardziej wymagającą cechą.
Wynik jest zabawny, zwariowany i tak dziwaczny, jak główny bohater, Jacques Clouseau (znakomicie zagrany przez Petera Sellersa). Slapstickowy klimat filmu, żwawy ton jest skutecznie odzwierciedlony w partyturze.
21. Goldfinger (1964):
Czy naprawdę potrzebujemy wyjaśnienia? : P
Jeden z najbardziej znanych i kultowych tematów wszechczasów.
Wokal Shirley Bassey dodaje dramatyzmu muzyce, która stała się synonimem serialu thrillerów szpiegowskich, stanowiąc ukłon w stronę jego siostrzanego tematu.
„Goldfinger”, ze swoim mosiężnym, jazzowym klimatem, jest jednym z najlepszych utworów muzycznych na całej ścieżce dźwiękowej do filmów o Jamesie Bondzie.
Grzeczny seksapil pana Bonda uosabia legendarny motyw.
Dziękuję, John Barry!
Więc który jest Twoim ulubionym? Powiedz nam w komentarzach!
Co o tym myślisz?
Rozpocznij rozmowę, a nie ogień. Napisz z życzliwością.
Wyślij komentarz
