18 najbardziej kontrowersyjnych filmów indyjskich, które zaszokowały naród
Czym jest Bollywood bez stałej dawki kontrowersji i protestujących, histerycznych fanatyków grożących spaleniem wszystkiego, jeśli film obraża ich lub ich przekonania? Indiom nie są obce bycie świadkami ostrego sprzeciwu wobec niektórych rodzajów treści kinowych i niestety trend ten nie wykazuje żadnych oznak zatrzymania się w najbliższym czasie.
Indyjscy filmowcy tworzą co roku setki filmów, które albo nie trafiają na ekrany, albo prowadzą do kontrowersji, protestów i zakazów.
W naszym kraju są ludzie, którzy niezbyt akceptują nakręcenie skłaniającego do myślenia filmu. Od społeczności po Radę Cenzorów, każdy wnosi do stołu swoje własne problemy, o czym możemy się założyć, nawet twórcy mogli nawet o tym nie myśleć.
Tak więc mamy tutaj listę 18 filmów, które wylądowały w gorących wodach, ponieważ masy indyjskie nie mogły strawić treści.
jak duże są moje jaja
1972: „Siddhartha”
Dawno, dawno temu Indyjska Rada Cenzorów była odrobinę zbyt wrażliwa i przyzwyczajona do łatwego obrażania się (nadal tak jest). Wszystko, co miało do czynienia z seksualnością, było uważane za sprzeczne z zasadami i etyką (ponieważ Indie są pełne świętych!). „Siddhartha” Conrada Rooksa dotyczyła odkrywania własnej seksualności, a Indie tego nie pochwalały.
1973: „Garm Hawa”
Oparty na niepublikowanej historii pisarza urdu Ismata Chughtaia, „Garm Hawa” przenosi nas z powrotem do 1947 roku, kiedy Indie otrzymały niepodległość i miał miejsce horror podziału. Film, śledzący historię muzułmańskiego biznesmena, pokazuje złożoność, z jaką musiał się zmierzyć po podziale. Jak każdy muzułmanin w tamtym czasie, stanął przed możliwością pozostania w swojej ojczyźnie lub wyjazdu z rodziną do nowo powstałego Pakistanu. Jest to jeden z tych rzadkich klejnotów, który rzuca światło na to, przez co przeszli muzułmanie, gdy Brytyjczycy rozdarli kraj. W obawie przed możliwą przemocą społeczną i zamieszkami film został przełożony o osiem miesięcy.
1975: „Aandhi”
Uważany za jeden z uznanych przez krytyków filmów, w pewnym momencie został zakazany na całą kadencję National Emergency. Zastanawiasz się, o czym był film Sanjeeva Kumara i Suchitry Sena? Ten dramat polityczny kręcił się wokół kobiety-polityka, która wielu przypominała premier Indirę Gandhi. Wielu nawet twierdziło, że film był oparty na jej życiu i relacji z mężem. Jednak fabuła nie ma nic wspólnego z życiem Gandhiego. Ale twórców poproszono nawet o usunięcie scen, w których Suchitra palił i pił (tak jakby wszyscy politycy po prostu pili mleko).
1985: „Ram Teri Ganga Maili”
Legendarny Raj Kapoor często rzucał wyzwanie społeczeństwu i jego wierzeniom. „Ram Teri Ganga Maili” był jednym z takich filmów, o którym mówi się, że zawiera sceny, których Bollywood nigdy wcześniej nie był świadkiem. W rzeczywistości, jeśli obejrzysz film z gwiazdami Mandakini i Rajiv Kapoor, zdziwisz się, dlaczego kontrowersje w ogóle się zaczęły, ponieważ żadna z wyreżyserowanych scen nie była niewygodna ani wulgarna.
1994: `` Królowa Bandytów ''
Wybór takiego tematu w kraju takim jak Indie wymaga czegoś więcej niż tylko myśli. Czego nikt nie mógł zrobić we wczesnych latach 90-tych, odważył się reżyser Shekhar Kapur. Oparty na życiu Phoolan Devi, jednej z najbardziej przerażających bandytek w północnych Indiach, film przyprawia o gęsią skórkę. Phoolan, który przewodził bandzie bandytów, należał do biednej rodziny z niskich kast i był żonaty z mężczyzną trzykrotnie w jej wieku. Opisanie tego, co się z nią stało, nie jest łatwe. Film pokazał nadmierne użycie obraźliwego języka, treści seksualnych i nagości, z powodu których został skrytykowany. Ale mimo wszystko „Bandit Queen” zdobył National Film Award dla najlepszego filmu fabularnego. Jeśli tego nie oglądałeś, brakuje Ci czegoś naprawdę dużego.
1996: `` Ogień ''
Cóż, w dzisiejszych czasach mówienie o homoseksualizmie nie jest takie ważne, ale było to w 1996 roku, kiedy uznany przez krytyków reżyser Deepa Mehta nakręcił „Ogień”. To pierwsza odsłona trylogii Żywioły. Rzucanie światła na temat tabu w kraju takim jak Indie zawsze ma poważne skutki. Kiedy ukazał się „Ogień”, spalono plakaty, zniszczono teatry, ponieważ Hindusi w tamtym czasie nie byli gotowi do zajęcia się tematem, który mówił o homoseksualizmie (jakby przymknięcie oka było rozwiązaniem). Film został wycofany na krótki czas.
1996: „Kama Sutra: A Tale Of Love”
Cóż, możemy to zrobić, ale nie lubimy o tym rozmawiać. Indie nazywane są krainą Kamasutry, ale jakie to ironiczne, że wstydzimy się nawet mówić o tym publicznie! Gdyby Vatsayana żył dzisiaj, pokochałby „Kama Sutra: A Tale Of Love” Meery Nair. Film bada miłość i zrównanie seksualne czterech kochanków w XVI wieku. Ten film został zakazany w Indiach, ponieważ urzędnicy uznali, że treści seksualne były zbyt surowe. Jakie to zabawne, zwłaszcza gdy książkę można łatwo kupić online i offline. Film najwyraźniej był sprzeczny z naszą etyką i moralnością. Jednak na całym świecie był chwalony i doceniany.
2004: „Morderstwo”
Jak, u licha, możemy kiedykolwiek zapomnieć o tym filmie? Był to film, który wprawiał każdego rodzica w niepokój, a jako dzieci często zastanawialiśmy się, dlaczego go nie widzimy. Gorące sceny pomiędzy Malliką Sherawat i Emraanem Hashmi były zdecydowanie zbyt gorące, by mogły znieść cały naród.
2005: „Grzechy”
Jedna lekcja, której nauczyliśmy się z biegiem czasu, jest taka, że nigdy nie należy kwestionować religii i jej wartości. Ten film Shiney Ahuja był w rzeczywistości oparty na prawdziwych wydarzeniach, w których katolicki ksiądz był związany z młodą kobietą. Najwyraźniej to się nie skończyło dobrze. Temat wkurzył tak wielu ludzi, że żaden kanał telewizyjny nie był nawet gotowy go promować.
2005: `` Woda ''
Film Deepa Mehty „Woda” (trzecia część trylogii Żywioły) spotkał się z ogromnym sprzeciwem. Film rzuca światło na temat ostracyzmu i mizoginii poprzez życie wdów w aśramie w Varanasi. Protestujący byli zdania, że „Woda” przedstawia kraj w złym świetle, a prawicowi aktywiści jeszcze przed rozpoczęciem strzelaniny zaczęli grozić śmiercią, a nawet niszczyli plany zdjęciowe. Wandalizm był tak intensywny, że Mehta musiała zmienić miejsce jej kręcenia z Varanasi na Sri Lankę. I to nie wszystko, musiała nawet zmienić całą obsadę i nakręcić film pod pseudonimem „River Moon”.
2005: „Amu”
Co się stanie, gdy zaczniesz kwestionować wszystko, co dotyczy twojego istnienia? Amu to opowieść o zamieszkach w Indiach w 1984 roku, podczas których zamordowano tysiące Sikhów. Ludzie byli tak przeciwni temu filmowi, że Rada Cenzorów w Indiach poświęciła wystarczająco dużo czasu na jego sprawdzenie, a także nie został on zatwierdzony do transmisji telewizyjnej.
2006: „Różowe lustro”
Założymy się, że nawet nie słyszałeś o tym filmie, ponieważ nigdy nie trafił do kin. „The Pink Mirror” to pierwszy mainstreamowy film, w którym główną rolę odgrywali dwaj transseksualiści. Cóż, myślimy, że to był „film”, który mógł zmienić oblicze kina indyjskiego, ale nasza sanskariowska „Rada Cenzorów” miała inną perspektywę. Chociaż masy nigdy nie miały okazji go obejrzeć, film zdobył nagrodę jury za najlepszy film na nowojorskim festiwalu filmowym LGBT oraz najlepszy film festiwalu na Question de Genre w Lille we Francji. Film jest już dostępny w serwisie Netflix, ale prawdziwe pytanie brzmi… czy jesteśmy gotowi na kolejny odważny film, taki jak ten?
2007: „Czarny piątek”
„Czarny piątek” zmienił zasady nie tylko dla filmowca Anuraga Kashyapa, ale także dla Bollywood. Z jednej strony, kiedy miasto B było o głupawym romansie, ten mówił o zamachach bombowych w Bombaju w 1993 roku. Film został zawieszony przez Sąd Najwyższy w Bombaju do czasu procesu. „Czarny piątek” zajął jeszcze trzy lata, zanim w końcu go zobaczyliśmy i warto było czekać. Od indyjskich mediów po międzynarodowych skrybów, ludzie oklaskiwali wizję Kashyapa.
2007: „Parzania”
Rozdzierający serce film „Parzania” został zainspirowany prawdziwą historią 10-letniego chłopca, Azhara Mody, który zaginął po masakrze w Towarzystwie Gulbarg w 2002 roku. Tak, to ta sama rzeź, w której 69 osób zostało zabitych bez winy, ale tylko z czystej nienawiści. To jeden z wielu incydentów, które doprowadziły do zamieszek w Gujarat. Kiedy „Parzania” został wydany, właściciele kina w Gudźaracie zagrozili bojkotem jego pokazu, co doprowadziło do nieoficjalnego zakazu w Gudżaracie.
2007: „Nishabd”
Co się dzieje, gdy mężczyzna po sześćdziesiątce zakochuje się w nastolatku? Prosty. Protesty. Ponieważ jest to sprzeczne z naszymi wartościami. Adaptacja klasycznej powieści „Lolita”, film wywołał masowy protest w Allahabadzie.
2010: „Inshallah, piłka nożna”
Choć „Inshallah, Football” był chwalony przez krytyków, nigdy nie uzyskał zgody władz indyjskich na jego wydanie. Dlaczego? To film dokumentalny o młodym chłopcu z Kaszmiru, który ma ambicję zostać piłkarzem. Ale jaka jest jego wina? Mieszka w konflikcie zbrojnym Kaszmirze. Jest utalentowany, ma to, czego potrzeba, ale wszystko się kończy, gdy nie może wyjechać z kraju, ponieważ jego ojciec jest rzekomym bojownikiem. Ci, którzy widzieli ten film, wierzyli, że twórcy pokazali rzeczywistość przemocy, ale władze uznały, że film był krytyczny wobec napięcia politycznego w Kaszmirze i tego, jak działa tam indyjska armia.
2015: „Córka Indii”
Film został oparty na brutalnej sprawie gwałtu w Nirbhaya, która wciąż przyprawia nas o dreszcze. Wyreżyserowany przez brytyjskiego filmowca Leslee Udwina dokument przenosi Cię z powrotem do zbiorowego gwałtu i morderstwa 23-letniego ucznia Jyoti Singha w Delhi w 2012 roku. W filmie występuje również oskarżony Mukesh Singh, który opowiada o tym, dlaczego popełnił przestępstwo i jak się z tym czuł. „Córka Indii” została przez jakiś czas zakazana w Indiach ze względu na poglądy gwałciciela na temat tego, jak dyskryminuje i rozumie dwie płcie przedstawione w Indiach w negatywnym świetle. Ten zapewni ci bezsenne noce, ponieważ bolesne jest być świadkiem tego, co się stało.
2018: „Padmaavat”
Czy w ogóle musimy zacząć mówić o kontrowersjach, które nastąpiły po „Padmaavat”? Od napaści na Bhansali, przez protestujących grożących śmiercią, aż po ogłoszenie nagrody za głowę Deepiki Padukone, grupy prawicowe zrobiły wszystko, o czym można było pomyśleć. Oparty na słynnej legendzie Rani Padmavati, film opowiada o jej urodzie, a następnie o obsesji władcy Delhi Alauddina Khiljiego na jej punkcie. Społeczności uważały, że film wypacza i sabotuje historię. Radżputowie byli przeciwni wydaniu filmu. Po miesiącach zmagań film w końcu ukazał się w tym roku i został pokochany przez widzów.
Co o tym myślisz?
Rozpocznij rozmowę, a nie ogień. Napisz z życzliwością.
Wyślij komentarz
