Mapa szlaku Pacific Crest
Interaktywna mapa Pacific Crest Trail wraz z podziałem na poszczególne stany (długość, najwyższe wzniesienie i najciekawsze miejsca). Dostępna wersja PDF do druku.
Aby wydrukować plik PDF: Krok 1) Rozwiń do widoku pełnoekranowego (kliknij pole w prawym górnym rogu mapy). Krok 2) Powiększ żądany widok przekroju mapy. Krok 3) Kliknij trzy białe pionowe kropki, a następnie „Drukuj mapę” z tego menu rozwijanego.
Pacific Crest Trail rozciągający się 2650 mil od Meksyku do Kanady.
KALIFORNIA
ODCINEK POŁUDNIOWY
Przybliżona długość: 648 mil (od 0 do 648)
Najwyższy punkt: 9030 stóp (góry San Jacinto)
trzy liście z cierniami na łodydze
Omówienie i dlaczego jest niesamowity:
Ten odcinek zaczyna się na południowym końcu PCT w odległym mieście Campo w Kalifornii, w pobliżu granicy z Meksykiem. Ta część PCT wije się przez gorącą i suchą pustynię, gdzie trafiłeś na pierwszą znaczącą wspinaczkę w górach San Jacinto. Większość szlaku to zarośla pustynne i kaktusy z lasami na wyższych wzniesieniach.
Punktem kulminacyjnym tej sekcji jest pustynia Mojave, która jest najbardziej suchą pustynią w Ameryce Północnej. Krajobraz jest nieziemski z długimi, płaskimi odcinkami pustyni usianymi drzewami Jozuego i otoczonymi stromymi górami. Pustynia Mojave kończy się w górach Tehachapi, które są bramą do Sierra Nevadas.
Część pustynna PCT jest trudna z powodu gorących i suchych warunków w ciągu dnia oraz bliskich ujemnych temperatur w nocy. Aby uniknąć gorących temperatur i palącego słońca, wędrowcy znajdą cień, aby zrobić sjestę w ciągu dnia i pokonywać kilometry rano i wieczorem. Brakuje również wody, a wędrowcy muszą nosić co najmniej 2 do 4 litrów, aby przedostać się przez długie, suche odcinki. Mimo że jest to pustynia, Zwierzęta są obfite. Na szlaku zobaczysz węże, jaszczurki, skorpiony i gryzonie. Czasami jest też kojot lub kuguar.
© Anthony „Cruise” Mannello ( @cruisehikes )
SEKCJA CENTRALNA
Przybliżona długość: 504 mil (od 649 do 1153)
Najwyższy punkt: 13,153 stóp (Przełęcz Forester)
Omówienie i dlaczego jest niesamowity:
Nie bez powodu John Muir tak lubił Sierra Nevadas - krajobraz w tym paśmie należy do najpiękniejszych na świecie. Ten odcinek zaczyna się na przełęczy Walker, gdzie krajobraz przechodzi od suchego pustynnego zarośli do bujnych łąk i lasów iglastych. Ostatecznie szlak wkracza w zlodowaciały krajobraz naznaczony stromymi szczytami, głębokimi kanionami i wypełnionymi wodą basenami.
Szlak PCT i John Muir łączą się tuż za Mount Whitney i dzielą tę samą ścieżkę, dopóki nie rozdzielą się w Yosemite. Mount Whitney nie jest częścią PCT, ale większość turystów zajmuje dodatkowy dzień, aby wejść na najwyższy szczyt Kalifornii. Najwyższa część PCT, przełęcz Forrester (13153 stóp), bezpośrednio podąża za Whitney, dając wędrowcom PCT dni z dużym wzniesieniem. Gdy szlak dotrze do Yosemite, łagodzi się, pozostając głównie poniżej strefy alpejskiej. Ta sekcja kończy się w Granite Chief Wilderness, tuż za jeziorem Tahoe.
W porównaniu z pustynią temperatury są umiarkowane, a w Sierra Nevadas jest więcej wody. Ta sekcja ma jednak swoje własne wyzwania. Jest ich dużo, a oni uwielbiają biesiadować na pieszych wędrówkach. Istnieją również przeprawy przez wodę, które mogą być trudne w zależności od sezonowych opadów śniegu lub opadów. Mówiąc o śniegu, prawdopodobnie w tej sekcji natkniesz się na śnieg, więc spakuj raki lub mikrokolce i czekan.
© fredsharples (CC BY 2.0)
SEKCJA PÓŁNOCNA
Przybliżona długość: 567 mil (od 1153 do 1720)
Najwyższy punkt: 7600 stóp (nienazwany szczyt na obszarze Shasta-Trinity National Forest)
Omówienie i dlaczego jest niesamowity:
W północnej Kalifornii nie ma takiego efektu, jakim są wyrzeźbione w lodowcu szczyty Sierra Nevadas, ale ma ona swój własny urok. Ten odcinek ma wszystkiego po trochu - suche fragmenty przypominające południową pustynię Kalifornii, skaliste szczyty podobne (ale nie tak strome) do Sierras, bujne lasy i łąki napędzane przez bogate w składniki odżywcze gleby wulkaniczne i obfite deszcze.
PCT podróżuje przez Park Narodowy Lassen Volcanic, który jest obszarem aktywnej podziemnej aktywności wulkanicznej. Woda podziemna jest podgrzewana przez stopioną lawę pod parkiem, tworząc baseny wrzącej wody i bulgoczącego błota zwanego fumarolami. Największym z tych gorących źródeł jest Boiling Spring Lake, jedno z największych gorących źródeł na świecie.
Dym z pożaru pojawia się na tym odcinku szlaku czasami utrudniając oddychanie. Bez względu na okoliczności turyści otrzymują niewielką poprawę na tym odcinku, gdy dotrą do znacznika punktu środkowego, małego kamiennego pomnika na mili 1320,7. Gdy dojdziesz do końca szlaku w Kalifornii, poszarpane szczyty Kalifornii ustępują miejsca zaokrąglonym górom Oregon Cascades, a potężna góra Shasta dominuje nad horyzontem.
szlak, jak jeść
© Björn Gissa (CC BY-SA 4.0)
OREGON
Długość: 430 mil (1720 do 2150)
Najwyższy punkt: 7,560 stóp (siodło bez nazwy)
Omówienie i dlaczego jest niesamowity:
Góry Cascade w Oregonie to najkrótszy i najłatwiejszy do wędrówki odcinek PCT. Oregon słynie z lasów iglastych, pięknych łąk i wulkanów, które tworzą krajobraz. Stopnie są łagodniejsze niż w Kalifornii, a punkty zaopatrzenia są liczne. Szlak jest w zasadzie wędrówką przez szereg wulkanicznych gór, których kulminacją jest Mount Hood, największy i najbardziej aktywny wulkan w Oregonie. PCT rozciąga się wzdłuż boku Mount Hood, zapewniając zbliżenie bazaltowych klifów i wielu lodowców, które składają się na ten majestatyczny szczyt.
Crater Lake to kolejny obowiązkowy odcinek szlaku. Powstały po upadku wulkanu Mazama, jest najgłębszym jeziorem w USA i dziewiątym najgłębszym na świecie. PCT pokonuje sześć mil wzdłuż brzegu jeziora, zapewniając wspaniałe widoki przy dobrej pogodzie.
Na tym terenie często występują pożary, a część szlaku często jest zamknięta. Te zamknięcia mogą być frustrujące dla turystów, zwłaszcza purystów, którzy chcą przejść każdy centymetr ścieżki. Zamknięcia te nie są dogodnie umiejscowione na początkach szlaków lub skrzyżowaniach dróg, często znajdują się pośrodku szlaku. Wędrowcy muszą wędrować do zamkniętego odcinka iz powrotem, jeśli chcą pokonać całą długość PCT. Wraz z pożarami pojawia się również dym, który szczypie w oczy i podrażnia płuca.
Próba na tym odcinku obejmuje długie, suche odcinki między strumieniami i jeziorami. Jeśli kierujesz się na północ, możesz zacząć odczuwać niższe temperatury, które zachęcą Cię do przyspieszenia, aby nie napotkać śniegu w trzecim i ostatnim stanie Waszyngton!
© Samantha Levang (CC BY 2.0)
najlepsze aplikacje turystyczne na Androida
WASZYNGTON
Długość: 500 mil (od 2150 do 2650)
Najwyższy punkt: 7,126 stóp (Lakeview Ridge)
Omówienie i dlaczego jest niesamowity:
Waszyngton zaczyna się od przekroczenia Bridges of the Gods z Cascade Locks w stanie Oregon (140 stóp), najniższego punktu na PCT, do National Scenic Area Columbia River Gorge. Szlak biegnie wzdłuż grzbietu Cascades, aż do Kanadyjskiego Manning Park.
Po zbombardowaniu Oregonu wędrowcy muszą zmagać się ze stromymi szczytami i głębokimi kanionami w górach północnych Kaskad. Gdyby nie wiedzieli lepiej, mogliby pomyśleć, że znaleźli się z powrotem na szlakach kolejki górskiej w Sierra Nevadas. PCT omija wiele jezior i podróżuje po obu Mount Adams i Mount Rainier, zanim udaje się w głąb dzikiej przyrody.
Punktem kulminacyjnym tej sekcji dzikiej przyrody jest szczyt lodowca i otaczający go obszar dzikiej przyrody. Niewiele jest miejsc tak spektakularnych jak Glacier Peak, pokryty śniegiem wulkan o wysokości 10000 stóp, położony głęboko w północnych kaskadach. Z dala od cywilizacji, Glacier Peak jest niezapomniany ze względu na gęsto zalesione doliny i pozornie niekończący się strumień piłokształtnych szczytów.
Waszyngton jest najbardziej mokrym stanem na szlaku, położonym na torze burzy, który zrzuca deszcz lub śnieg przez cały rok. Wędrowcy powinni być przygotowani na wędrówkę przez śnieg, deszcz ze śniegiem lub deszcz, w zależności od pory roku. Dzika przyroda jest bogata w dzikie i surowe Cascades - spodziewaj się zobaczyć kozy górskie, rysie, niedźwiedzie czarne i jelenie. Jest nawet kilka grizzli, które grasują w północnych Kaskadach.
© pianka (CC BY 2.0)
Kelly Hodgkins: Kelly jest pełnoetatowym guru z plecakiem. Można ją spotkać na szlakach New Hampshire i Maine, prowadząc grupowe wycieczki z plecakiem, biegi górskie lub narciarstwo alpejskie.
O sprytnymhikerze: Po przejściu szlaku Appalachów, Chris Cage stworzył sprytny zapewnienie szybkich, sycących i zbilansowanych posiłków turystom. Chris również napisał Jak wędrować szlakiem Appalachów .
Ujawnianie informacji o podmiotach stowarzyszonych: Naszym celem jest dostarczanie uczciwych informacji naszym czytelnikom. Nie publikujemy postów sponsorowanych ani płatnych. W zamian za skierowanie sprzedaży, możemy otrzymać niewielką prowizję za pośrednictwem linków partnerskich. Ten post może zawierać linki partnerskie. Nie wiąże się to z żadnymi dodatkowymi kosztami.
