13 pięknych filmów bengalskich, które zmienią twoje postrzeganie kina indyjskiego
Bengalczycy to hałaśliwi ludzie.
Uwielbiamy rozmawiać i lubimy jeść.
Wraz z nakładaniem dużych ilości boroliny i jedzeniem ton ryb, jesteśmy wychowywani na stałej diecie kochającej nasze dziedzictwo, którego dużą część stanowią literatura i filmy.
Tak więc, kiedy nie jesteśmy zajęci codziennym przydziałem Bhaat Ghum lub debatowaniem o polityce, jesteśmy zajęci filiżanką cha i Shinghara / Telebhaja w Adda o filmach: przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.
Lub we współczesnym sensie, z naszą sprawdzoną butelką Old Monk i pysznym Fish Fry. (Dość stereotypów!: P)
I może się to stać krwawą jatką, jeśli spróbujesz porównać najnowsze filmy głównego nurtu hindi z tymi, na których dorastaliśmy.
Nie tylko mamy świetnych reżyserów, takich jak między innymi Satyajit Ray, Mrinal Sen i Ritwik Ghatak, których błyskotliwości dzisiejsi reżyserzy nie są w stanie nawet pojąć, ale mamy fascynujące historie, które skłaniają do myślenia i inicjują stymulującą dyskusję.
Co wyróżnia filmy bengalskie?
Filmy bengalskie pokazują ludzką stronę ludzi, prawdziwe oblicze ludzkości, losy społeczeństwa.
Chodzi o te małe chwile, które zmieniają człowieka. Zniknął chaos miasta, blichtr i przepych. Jednak zawiera w sobie części uroku.
najlepszy namiot z plecakiem dla 2 osób
Przywiązuje się wagę do pozornej monotonii życia, codziennych rozmów, które wydają się błahe, ale stanowią o naszym społeczeństwie. Filmy są pięknie wyreżyserowane, mają świetne zdjęcia i mocne portrety.
Wbrew powszechnemu przekonaniu, na indyjski przemysł filmowy składają się nie tylko komercyjne / mainstreamowe filmy w języku hindi.Jest to kino Arthouse, kino równoległe, filmy w języku regionalnym, do których zaliczają się wyjątkowe filmy bengalskie, kannada, tamilskie, marathi, malajalam, telugu, asamskie, et glin.
A wszystko to może dać filmom głównego nurtu dobrą passę za swoje pieniądze. Chodzi o to, że ludzie nie oglądają tych filmów, ponieważ filmy nie mają budżetu na promocję lub widzowie po prostu o nich nie wiedzą.
Tak więc, jeśli tak jak ja płakałeś z wściekłości nad losem kina indyjskiego, dzięki uprzejmości przeciętnych i zupełnie nijakich filmów w głównym nurcie (tak, patrząc na ciebie SOTY 2!), Oto 13 filmów bengalskich, które się zmienią Twoje postrzeganie kina indyjskiego:
(Uwaga: istnieje wiele filmów bengalskich, które są absolutnie genialne, ale nie wszystkie mogą znaleźć się na jednej liście).
1. Mahanagar (Wielkie Miasto / 1963):
Mahanagar, jeden z pierwszych filmów Satyajit Ray, którego akcja toczy się w trudnej finansowo Kalkucie lat 50., opowiada historię Arati (Madhabi Mukherjee), kobiety z klasy średniej, która musi wkroczyć do świata korporacji, aby wesprzeć swoją ekonomicznie załamaną. rodzina.
Choć początkowo wspierał pracę swojej żony, jej mąż Subrata zaczyna mieć urazę do jej nowo odkrytego sukcesu i niezależności, po tym, jak traci pracę. Subrata zmaga się ze swoją męskością, kierując się presją społeczną, która ostrzega go przed niebezpieczeństwami kobiety pracującej.
Arati teraz zamienia się w jedynego żywiciela rodziny, za wyczyn, za który zarówno nienawidziła, jak i kochała.
Arati zaczyna kochać swoją wolność, wyzwolenie, jakie daje praca, i zaprzyjaźnia się z jej współczesnymi kolegami, co nie pasuje do jej ortodoksyjnej rodziny.
W miarę jak historia posuwa się naprzód, Arati zdaje sobie sprawę, że jej rola w społeczeństwie jest czymś więcej niż to, czego uczy ją społeczeństwo, i znajduje wersję siebie, która została ukryta za warstwami tradycji i zwyczajów.
2. Meghe Dhaka Tara (Gwiazda zakryta chmurami / 1960):
Arcydzieło Ritwika Ghataka to dialog na temat społeczeństwa i natury ludzkiej, w którym bierzemy innych za coś oczywistego i zostawiamy ich w chwili, gdy wydarzy się tragedia.
Neeta (Supriya Chowdhury), bohaterka Ghataka, to piękna, słodka dziewczyna z przedmieść Kalkuty.
Po niedawnych wstrząsach zaborów, gdy Neeta i jej rodzina, uchodźcy ze Wschodniego Pakistanu (Bangladesz), próbują zarobić na życie w mieście, przydarza im się tragedia po tragedii. Pośrodku jest młoda Neeta, której altruistyczne usposobienie jest bez końca wykorzystywane przez wszystkich, których zna, ostatecznie stawiając ją na ścieżce zniszczenia, udekorowanej po drodze problemami.
Poświęcenia Neety czynią z niej silną kobietę, ale są też powodem do jej rozpaczy. Pan Ghatak używa muzyki, aby uwydatnić próby i udręki Neety w umyśle widza.
3. Bhooter Bhabhishyat (2012):
Kiedy reżyser reklamowy Ayan (Parambrata Chatterjee) odwiedza rzekomo nawiedzony Chowdhury House, aby nakręcić film do reklamy, zostaje uwięziony na noc.
Chwilę później, podczas zwiedzania rezydencji, wpada na Biplaba (Sabyasachi Chakrabarty), miejscowego mężczyznę, który oferuje mu opowiedzenie historii, która zapewni mu perspektywę poznania pragnienia Ayana, by zostać filmowcem.
Zabawna historia o dziwacznych mieszkańcach Chowdhury Baadi, którzy po prostu są duchami!
W miarę rozwoju filmu każda postać, której unikalne cechy charakterystyczne, stara się odwrócić straszliwą nieszczęście, które ich dosięga. Bycie duchem niech będzie cholera! Żadnego pokoju nawet po śmierci!
4. Jatugriha (1964):
Ten dramat społeczny, wyreżyserowany przez utalentowanego Tapana Sinhę, oparty na powieści Subodha Ghosha Jatugriha, dotyczy dwojga ludzi, którzy są do siebie tak podobni, jak różni, zamknięci w małżeńskiej niezgody.
Shatadal (Uttam Kumar) i Madhuri (Arundhati Debi) są na krawędzi rozwodu - szczęśliwe małżeństwo, które nieświadomie przekształciło się w pozbawioną miłości fasadę.
Jak na ironię, ich małżeństwo zaczyna się rozpadać, gdy zaczyna się budowa ich wymarzonego domu.
W samym sercu tego wszystkiego niespełnione pragnienia i nieporozumienia niszczą wspólny czas pary, gdy powoli oddalają się od siebie. W tle jest ich ukończony dom, teraz stojący jak pusty dom, gdy Madhuri w końcu pewnego dnia zostawia go bez większego wysiłku.
gorąca wysypka między pośladkami
Po latach spotykają się na stacji kolejowej, wspominając życie małżeńskie i zastanawiając się, co poszło nie tak.
5. Trylogia Apu (1955-1959):
Magnum opus Satyajita Raya, które ugruntowało jego nazwisko jako jednego z największych mistrzów kina na świecie, jest adaptacją powieści Pather Panchali i Aparajito Bibhutibhushana Bandopadhyaya, monumentalną w zdobyciu zasłużonego honorowego Oscara.
Film, który obnaża patos ludzkiego życia.
Następuje po Apurbie Roy (debiut thespian Soumitra Chatterjee jako dorosłego Apu), czule nazywanego Apu, przez trzy fazy jego życia: tragiczne dzieciństwo, w którym przeżywa najgorsze okoliczności, ale je pokonuje (Pather Panchali, Song of the Road, 1955) , zaczyna swoją młodość (Smaran Ghoshal) od niczego i wydaje się, że odnosi sukces (Aparajito, The Unvanquished, 1956), zakochuje się, ale potem dzieje się życie (Apur Sansar, The World of Apu, 1959).
Reklamowany jako jeden z najwspanialszych filmów wszechczasów, jest wymowną ludzką historią, która porusza cię na najbardziej emocjonalnym poziomie.
Pierwsza z wielu kolaboracji Soumitra-Satyajit.
6. Chokher Bali: A Passion Play (A Grain of Sand / 2003):
Oparta na tytułowej powieści Rabindranatha Tagore'a „Chokher Bali” w reżyserii Rituparno Ghosha to opowieść o miłości, pożądaniu i tęsknocie.
Z motywami cudzołóstwa, przyjaźni i presji społecznej, skupiając się na przeplatającym się życiu Binodini (Aishwarya Rai Bachchan), Ashalata (Raima Sen), Mahendra (Prosenjit Chatterjee) i Bihari (Tota Roy Chowdhury), film zagłębia się w dynamikę o skomplikowanej przyjaźni dwóch diametralnie różnych kobiet: inteligentnej i sprytnej Bindoni oraz naiwnej Ashalaty, których łączy miłość do jednego mężczyzny, bezdusznego Mahendry (męża Ashalaty). Sprawy komplikują się jeszcze bardziej, gdy Bihari zostaje wplątany w grę pasji.
Kiedy niedawno owdowiała Bindodini przybywa jako gość do domu Mukherjee, nowo poślubiona Asha znajduje pocieszenie w towarzystwie tego mądrego, nowo odnalezionego przyjaciela i nawiązuje przyjaźń, nieświadomie nazywając ją: Chokher Bali, nieustannie irytujący w Oko.
Ale Binodini ma inne plany, które aspiruje do zemsty na dwóch zalotnikach, którzy wcześniej uważali ją za niegodną małżeństwa. Czy odniesie sukces w swoim dążeniu do zemsty? A może doprowadzi to do samozniszczenia?
7. Antarmahal: Views of the Inner Chamber (2005):
Film, którego akcja rozgrywa się w XIX-wiecznym Bengalu, wyreżyserowany przez Rituparno Ghosha i oparty na opowiadaniu Pratima autora Tarasankara Bandyopadhyaya, opowiada o ludzkich pragnieniach i ambicjach, które pozostawione bez kontroli niosą ze sobą całkowitą ruinę.
Zamindar Bhubaneswar Chowdhury (Jackie Shroff) ma w życiu dwie ambicje: spłodzić męskiego spadkobiercę i zostać uhonorowanym honorem Raibahadura.
Jedynym problemem jest to, że nie jest w stanie zrobić obu.
Tyraniczny, ale niekompetentny, napalony i wiecznie zrzędliwy, niedawno dwukrotnie był żonaty z młodą Jashomati (Soha Ali Khan) o świeżej twarzy, którą niszczy co noc.
Jego pierwsza żona, Mahamaya (Roopa Ganguly), którą odrzucił jako bezpłodną, zrezygnowała z niego i czerpie przyjemność z terroryzowania swojego nowego przeciwnika.
najlepiej smakujące długoterminowe przechowywanie żywności
Aby w końcu zdobyć upragniony tytuł i poniżyć zamindara z sąsiedniej wioski, Bhubaneswar wraz ze swoim zarządcą posiadłości opracowuje plan, aby dokonać kolosalnej zmiany idola Durgi dla Durga Puja.
Wchodzi przystojny Brijbhushan, rzeźbiarz, który musi wykonać zadanie. Ale przystojny młodzieniec zdaje się przyciągać uwagę pań, zwłaszcza jednej z jego żon.
Na froncie rodzinnym, desperackie pragnienie Bhubaneshwara, by mieć syna, zmusza go do podejmowania przerażających decyzji wplatających w nie żony, co ostatecznie prowadzi do rozpadu jego życia w traumatyczny sposób, jakiego nigdy nie wyobrażał sobie.
8. Ashani Sanket (Distant Thunder):
Asani Sanket Satyajita Raya to adaptacja powieści Bibhutibhushana Bandopadhyaya o tym samym tytule.
Bada następstwa głodu w Bengalu z 1943 r., Który był wyłączną przyczyną śmierci ponad 3 milionów ludzi.
Osadzony w prowincjonalnym Bengalu, Ray używa Gangacharana (Soumitra Chatterjee), bramińskiego lekarza / nauczyciela i jego żony Anagi (Bobita) jako kronikarzy historii, gdy ich spokojne, spokojne życie na wsi zostaje zniszczone przez głód i głód.
Jak na ironię, nie tylko życie ludzi zmienia się na gorsze, ale także zapoczątkowuje upadek prymitywnych zwyczajów i tradycji, które były ściśle przestrzegane w lepszych czasach wioski.
9. Saptapadi (Seven Steps / 1961):
najlepsza suszona wołowina w usa
Kultowy duet bengalskiego kina Uttam-Suchitra występuje w roli zakochanych kochanków, którzy spotykają się w nieprzyjemnych okolicznościach.
Przenosi nas retrospekcja do lat czterdziestych XX wieku, przed niepodległych Indii, gdzie studenci indyjscy z porzuceniem rywalizują z Anglo-Indianami. To tam młody, inteligentny Krishnendu z zagorzałej hinduskiej rodziny spotyka piękną Rinę Brown, utalentowaną anglo-indyjską chrześcijankę.
Miłość nie jest daleko, a dzięki legendarnej scenie kochanków siedzących na motocyklu śpiewających do każdego Ei Poth Jodi Na Shesh Hoye wydaje się, że wszystko w końcu się ułoży.
Wtedy dochodzi do tragedii, ujawniają się sekrety, które oznaczają zagładę burzącego się romansu. Pytanie brzmi, czy teraz, po latach, nadal będą w stanie cieszyć się szczęściem, które na zawsze im się wymykało?
(Reżyseria Ajoy Kar na podstawie Saptapadi Tarashankara Bandyopadhyaya).
10. Deep Jweley Jai (To Light A Lamp / 1959):
Suchitra Sen występuje jako pielęgniarka Mitra, w jednej z najbardziej pomysłowych ról w swojej karierze, pielęgniarka w szpitalu psychiatrycznym, w którym lekarze próbują eksperymentować z nowym rodzajem terapii dla pacjentów: emocjonalnym wsparciem dla ich traumy.
Pielęgniarki mają pozostawać do dyspozycji pacjenta jako przyjaciel / kochanek, pomagać mu, ale nie przywiązywać się do niego emocjonalnie. Radha Mitra rozpoczyna swoją podróż opieki nad konkretnym pacjentem, Tapashem (Basanta Choudhury) i wydaje się, że odniosła sukces.
Ale co ją czeka, kiedy stara się powstrzymać swoje uczucia: makabryczna rzeczywistość czy miłość na zawsze?
Film kwestionujący głębię ludzkich emocji i ukazujący, że miłość jest emocją, której nie można podrobić.
(Opowiadanie Ashutosha Mukherjee zaadaptowane na ekran przez Asita Sena)
11. Devi (Bogini / 1960):
Osadzony w XIX-wiecznym wiejskim Bengalu Kalinkar Choudhuri (Chabbi Biswas), zagorzały wielbiciel bogini Kali, ma wizję, że jego młodsza synowa Dayamoyee (Sharmila Tagore) jest wcieleniem samej bogini.
Dayamoyee, zawsze potulna synowa, posłusznie zgadza się zadowolić swojego teścia i zaczyna błogosławić ludzi, dopóki nie zacznie siać spustoszenia w jej stanie psychicznym.
Kiedy jej mąż Umaprasad (Soumitra Chatterjee) z dala od Kalkuty dowiaduje się o przebiegu wydarzeń w domu, rzuca się, by uratować żonę przed jej losem, ale nadchodzi tragedia.
Kolejny świetny film wyreżyserowany przez Satyajita Raya, oparty na opowiadaniu Provatkumara Mukhopadhyaya, pokazuje, jak skrajne przekonania mogą przekształcić się w upiorną rzeczywistość.
12. Goynar Baksho (2013):
Komedia otaczająca pudełko z biżuterią pełne tajemnic!
Wyreżyserowany przez Aparnę Sen, z udziałem Konkona Sensharma i Moushumi Chatterjee, historia skupia się na trzech pokoleniach bengalskiej rodziny, a ich łącznikiem jest pożądane pudełko na biżuterię.
Owdowiała matriarcha Rashmoni (Moushumi Chatterjee) jest równie zrzędliwa, ponieważ szybko wpada w złość i bardzo lubi jej ukochane klejnoty ślubne, które ukrywa w pudełku, z dala od wścibskich oczu swojej chciwej, materialistycznej rodziny.
Kiedy jej siostrzeniec poślubia Somlatę (Konkona Sensharma), naiwną młodą dziewczynę, która bardzo boi się swoich nowych teściów, Rashmoni nawiązuje z nią niechętną przyjaźń, ostatecznie zostawiając ją w spadku Goynar Baksho, aby uchronić ją przed zastawieniem przez nią. rodzina.
jak wyglądają ślady niedźwiedzia
Somlata, teraz tajna opiekunka pudełka, próbuje zmienić szczęście swojej rodziny dzięki nowemu nabytkowi. Aby jednak utrudnić sprawę i utrzymać swoją bratanicę w ryzach, Rashmoni powraca, by nawiedzać Somlatę jako duch.
Następuje śmiech, podczas którego podobna do sępów rodzina próbuje wyrwać pudełko z rąk prawowitego właściciela.
13. Charulata (Samotna żona / 1964):
Oparta na Nashtanirh (Złamane gniazdo) Rabindranatha Tagore'a, Charulata Satyajit Ray bada psychikę ludzkiego umysłu poprzez bohaterkę Charulatę (Madhabi Mukherjee).
Poruszając tematy zakazanej miłości, wyobcowania i samotności, Charulata skupia się na bohaterce imienniczki, samotnej żonie, która spędza czas w domu, nie mając nic konkretnego, co mogłoby ją zaangażować. Podniecenie przychodzi w postaci jej światowego szwagra, Amala (Soumitra Chatterjee), którego towarzystwo zaczyna się cieszyć, dopóki wszystko nie zacznie się rozpadać, gdy w grę wchodzi pożądanie.
Doceniony przez krytyków i podziwiany na całym świecie, jest to jeden z najlepszych filmów Satyajita Raya.
Idź, spróbuj!
Co o tym myślisz?
Rozpocznij rozmowę, a nie ogień. Publikuj z życzliwością.
Wyślij komentarz
